Hastalarımızın kaplama olarak nitelendirdiği restorasyonlar, dişlerde oluşan büyük madde kayıplarında ve diş eksikliklerinde uygulanırlar. Kron, endokron ve köprüler; metal, metal destekli seramik, tam seramik, zirkon destekli seramik veya tam zirkonya (monolitik zirkonya) gibi pek çok malzemeden üretilebilmektedir. Günümüzde vakanın ihtiyacı doğrultusunda köprü protezlerde çoğunlukla zirkonyumun, kron kaplamalarda da tam seramiklerin kullanımı gündemdedir.
“Kron” kelimesi İngilizce “crown” kelimesinden dilimize geçmiş olup; dişin üzerine geçirilen taç şeklindeki kaplamayı ifade eder. Dişleri güçsüz hale getiren aşırı doku kayıplarında dolgu uygulamaları yeterli direnci veremeyecekse kron veya endokron dediğimiz bu kaplamaları yapmak daha uygun olabilmektedir.
Kanal tedavili azılarda sıklıkla kullanılan endokron kaplamalar, dişlerin ortasında bulunan pulpa odasının içini de doldurarak ilave bir tutuculuk ve dayanıklılık sağlarlar.
Köprü protezler ise birden fazla kaplamanın birbirine bağlı üretilmesi ve diş boşluklarının doldurulması için uygulanırlar. Örneğin kaybedilmiş bir dişin boşluğunu köprü protez ile tedavi etmeye karar verirsek, doldurmak istediğimizde boşluğun önünde ve arkasında bulunan birkaç diş aşındırılarak küçültülür. Bu dişlere göre tasarlanan kaplamalar boşluk bölge için oluşturulan diş şeklindeki pontik (köprü gövdesi) ile birleştirilerek köprü üretilir. Birbirine bağlı kaplamalar ve pontikten oluşan köprü, ilgili dişlere yapıştırılarak dişsiz alan rehabilite edilir. Köprü protezler birbirine bağlı kaplamalardan oluşmaları nedeniyle farklı arayüz bakım ürünleriyle temizlenebilirler.
Kron, endokron ve köprüler, ilgili dişlerin hazırlanmasından sonra alınan ölçü üzerinde yapılan laboratuvar çalışması ile üretilirler. Yıllarca klasik yöntemlerle başarılı bir şekilde uygulanan bu tedaviler günümüzde çoğunlukla dijital sistemler aracılığıyla gerçekleştirilir. Klasik yöntemde silikon vb malzemeler ile yapılan ölçü alma aşamasında artık dijital tarayıcılar kullanılmaktadır. Alçıdan elde edilen klasik modellerin yerini üç boyutlu yazıcılardan çıkan wax modeller almıştır. Mum ve revetman ile yapılan manuel çalışmalar, dijital olarak bilgisayarda yürütülmekte ve yine üç boyutlu yazıcı veya kazıyıcılarla üretilmektedir. Dijital iş akışı olarak adlandırılan bir sistem dahilinde üretilen restorasyonlar için bazı kliniklerde küçük laboratuvarlar kurulmuş olup, aynı seans hastaların restorasyonlarının üretimi ve ilgili dişe uygulanması mümkün olabilmektedir.