#Ultrabet Kimine Göre Başyapıt Kimine Göre Utanç Tablosu: Michalengelo’nun Son Yargı Freski
Kıyamet günü ya da Son Yargı, Michelangelo tarafından yapılan Sistine Şapeli’nin en göz alıcı eseri. Göz alıcı olmasının yanı sıra aynı zamanda tüm zamanların en tartışmalı eserlerinden de biri. İşte bu yüzden ‘Kıyamet Günü’ yani ‘Son Yargı …
Kıyamet günü ya da Son Yargı, Michelangelo tarafından yapılan Sistine Şapeli’nin en göz alıcı eseri. Göz alıcı olmasının yanı sıra aynı zamanda tüm zamanların en tartışmalı eserlerinden de biri. İşte bu yüzden ‘Kıyamet Günü’ yani ‘Son Yargı’ kimilerine göre eşsiz bir başyapıtken, kimilerine göre berbat bir eser. Vatikan’ın gözdesi olan eser, neden bu kadar tarışmalı, gelin bu eserin derinliklerine beraber inelim.
Kaynak: https://twitter.com/culturaltutor/sta…
Karşınızda Michelangelo tarafından yaklaşık 500 yıl önce yapılmış olan “Son Yargı” tablosu.
Michelangelo’nun tam bir sanat dehasıydı. Harika bir ressam, şair ve mimar… Öyle bir dehaydı ki, onun “çok iyi” yapamayacağı hiçbir şey yoktu sanki…
Roma’daki Sistine Şapeli, adını aldığı Papa IV. Sixtus tarafından 1480’lerde inşa edilmişti.
1533’te Papa VII., Michelangelo’dan Sistine Şapeli’ne dönmesini ve sunağının arkasındaki duvarı boyamasını istedi. Yani İncil’de kehanet edildiği gibi Son Yargı’nın bir tasvirini istedi.
Michelangelo bu iş için belirli koşullar üzerinde anlaştı. Örneğin, şapel duvarını hafif bir eğimle yeniden inşa ettirdi, böylece insanlara daha iyi bir görüş sağladı.
Sonuç, Michelangelo’nun yirmi yıl önce resmettiğinden çok daha yoğun, şiddetli ve fırtınalıydı. Peki neden?
Michelangelo’nun tarzı, genellikle Rönesans’ın önemli sanatçılarından biri olan Raphael ile karşılaştırılırdı.
Peki Michelangelo’nun ‘Kıyamet Günü’ neden bu kadar tartışmalıydı?
Bu da Kuzey Avrupa’dan, Hans Memling’in ‘Kıyamet Günü’ (Son Yargı) tablosu. Bu da mutlak bir netliğe sahip bir eser.
Michelangelo, ‘Kıyamet Günü’nün İncil’deki açıklamasından saparak, birkaç önemli yönden farklılık yarattı.
Yunan efsanesindeki Charon gibi klasik mitolojiden figürlerin dahil edilmesi de tartışma yarattı.
Yine de Michelango, en sevdiği şair olan Dante’den bu konuda tamamen etkilenmedi.
Son Yargı aynı zamanda Michelangelo’nun erkek formuna olan hayranlığının apaçık sergilendiği bir eser.
Son Yargı daha tam olarak tamamlanmadan bile oldukça tartışmalı bir eserdi.
Michelangelo’nun çalışmalarını eleştiren Biagio da Cesena’nın gizli tasviri. Burada Michelangelo’nun acımasız ve uzlaşmaz kişiliğini tam olarak görebiliyoruz.
En büyük tartışma aslında Sistine Şapeli’nin duvarının çıplaklıkla dolu olmasıydı. Öyle ki Michelangelo’nun arkadaşı Pietro Aretino bile, bu eseri gördükçe utandığını ifade etmişti.
Michelangelo’nun öldüğü yıl, eski öğrencisi Daniele da Volterra, çıplak figürlerin üzerini boyaması için tutuldu.
Da Volterra ayrıca Saint Catherine ve Saint Blaise’i tamamen yeniden boyadı.
Michelangelo’nun Son Yargı’sı şimdiye kadar yapılmış en alışılmadık eserlerden biriydi. Öyle ki Michelangelo, kendini bile resme dahil etti.
Bu tartışmalar zaman aşımına uğradı ve Kıyamet Günü (Son Yargı) bir başyapıt olarak kabul edildi.